Bu yaz tatilinin yaklaşık bir on gününü Altınoluk'ta dedem ve babaannemin yazlığında geçirdik. Bu süreç içerisinde bir kaç kez Altınoluk köyüne gitme şansımız oldu, aynı zamanda Eski Altınoluk da deniyor buraya.
Bu şirin köyü Altınoluk'un turistik yerlerinden çok daha güzel ve çekici buluyorum. Burası sakin ve insanları sevecen. Bir sürü küçük, yan yana dizilmiş gözlemeci ve çay bahçeleri var. Mekanlarda, bangır bangır yılın top on listesindeki yerli yabancı şarkılar yerine, amcanın radyodan rastgele açtığı bir program çalıyor.
Resmin çekildiği an Haziran ayı; Tenimi okşayan ılık rüzgar, burnuma ara sıra gelen deniz kokusu, tuzlu saçlarım, camiye koşuşturan amcaların telaşı (biri dedem), kulağımda deniz kabuğundan yapılmış asma süslerin hışıltısı , bütün yılın yorgunluğunu atıyorum üzerimden. Tüm bunlar olurken sipariş ettiğimiz Pişi de geldi. Pişi genelde babaannelerimizin yapıp komşulara dağıttı tuzlu, pofidik, bazen de içinde peynir olan bir hamur çeşidi.
O gün cümbür cemaat oraya gidip gözleme ve pişi yemiştik. Yanında da olmazların olmazı nefis çay... Dedemin ve babamın birbirlerine gülümsediklerini fark ettiğimde çok mutlu olmuştum.
Bir sonra ki Haziran ayını iple çekiyorum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder